Bundan sonra her gün blog tutmak gibi bir huy edinmeye karar verdim. Bu sebepsiz saçma kararımın sebebini ben de bilmiyorum. Muhtemelen yapamayacağım bir şey. Yiyemeyeceğim yemeği söyledim şimdi de kalanı eve götürmek için paket yaptırıyorum. Günlerim neşe içinde geçiyor. Bitirmem gereken iki makale, beş ödev, bir tane anket araştırma raporu, bir albüm kapağı, üç kedili çizim- çerçeveletip eve asmayı planlıyorum ve bir de bitirmem gereken bir doğum günü hediyesi olacak çizim serisi var. Kısaca bok gibi yoğunum ama bu gün yine yemek yapma olayına dünya vakit ayırdım ayrıca bacaklarımı tam açabilmek adına spagat programı kurdum telefonuma.Adete bir işsiz gibi her gün esneme hareketleri yapıyorum. Ve klavyede Canon d major çalmak için de insan üstü çabalar içerisindeyim. Evde kapalı olduğum süreç bana hiç yaramadı mı demeliyim çok yaradı mı demeliyim bilmiyorum. Ne de olsa evdeyim diye her boka bulaştım şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Bunlardan herhangi birileri yarım kalacak sonuçta onu biliyorum ama kendimde hiç bir şeyi bırakamıyorum. Çünkü maymun iştahlılık bunu gerektirir. Kısaca önümüzdeki yıllarda bu yazımı okuyup, bak ya ne günlerdi demeyi bekliyorum.
