24 Temmuz Almanya günlükleri

Dün kent meydanına gittim. Sommer Fest diye bir festival vardı. Meydana masalar koymuşlar, etrafta şarap stantları, Saksonya'da yetişen şarapları tanıtıp satıyorlardı. Tabi ki Reisling şarabının tadına bakacaktım. O kadar Vedat Milor'un  Reisling şarabın övmesinden sonra. Sonuç olarak güzeldi. Hatta içtiğim en en güzel beyaz şaraptı. Çünkü beyaz şarapları hiç sevmem. Ama bu güzeldi. Yanii... Yine de E. olsaydı böyle olmazdı, güzel ya çok güzelmiş gibi sığ sığ yorumlar yapmazdım. E. yanımda olsaydı önce koklar şarabı kokusunda muz notaları var, sanki biraz vanilya yok yok elma der birbirimize anlatır, sonra tadına bakar yine bir sürü şey anlatırdık. Yok damakta bıraktığı tat söyle yok gövdesi bitişi başlayışı vs. vs. dünyanın muhabbetini ederdik. Sonra etraftakiler hakkında konuşur, saçma bir sürü şey söylerdim. O da gülerdi. Neyse özlemişim işte. E. olmayınca yanımda şarabı maden suyu gibi içtim. Ohh bee iyi oldu. Güzelmiş güzel dedim. O kadar.

Bu şarap tadımı işini yapıp tek başıma masada otururken sahneye ünlü Alman bir flamenko dans sanatçısı çıktı. Ünlü olduğunu ben bilmem, sunucu dedi. Sonra pantolon ve tshirt ile flamenko yaptı. İlk defa eteksiz ayakkabısız falan flamanko yapıldığını gördüm.  Bu gözler neler gördü. Kısaca oldukça garipti. Neden dedim.... neden... Ben ünlü flamenko dansçısı olsam, etekle uyurum. Her yere etekle gider, yanımda kırmızı gül taşırım. Herhangi bir yerde dans etmem gerekir diye sadece iki şarkının olduğu flaş taşırım cebimde. En azından kırmızı giyinirim. Eteğe iç cep diktiririm. kolaylık olur.. Oraya bir 50 euro koyarım ne olur ne olmaz... yada flaşı oraya koyarım yaa....asdfghjkl.. off abarttım. Yine.

19 Temmuz 2022'de oku.

10 günlük karantinamın sonuna yaklaştığımız bu günlerde, sürekli odamda ders çalışıyor, Almanca çalışıyor ve dans ediyorum. Dans kısmı yalan. Spora başladım tabi ki. Sabah da güne yoga ile merhaba diyorum. Zor gibi değil gibi oldukça saçma bir durum işte. Almanya'ya geldiğimde yani bir hafta önce, her şey daha zor görünüyordu, aslında her gün garip zorluklar yaşayabiliyorum. Macera dolu Amerika tadında bir hayat içerisindeyim.  Durumu kabullendim, bazı şeyler zor olacak ama öyle işte. Düşünme zor mu kolay mı falan, değerlendirme mekanizmamı ortadan kaldırarak zorluklarla başa çıkıyorum. 

Geldikten sonra covid belirtileri vs. de göstermedim. Kalabalık Antalya havalimanından sonra bir hastalık belirtisi bekliyordum. Son bir yıldır ne zaman kalabalık bir yerlere girsem sonrasında covid oldum anksiyetesi basıyor, sanırım yaşlanıyorum. Kendime notlar yazmaya karar verdim. 18 yaşındaki kendinizle karşılaşsanız ne derdiniz gibi bir şey peşindeyim. Ama tam tersi işte bir yıl sonra falan okuyayım ve hatırlayayım diye. Evet başlıyorum.

• Şu an evdeysen ve evde çaydanlık ve güzel çay varsa onları öp sev kokla. Eat, pray, love.. Çünkü burada bok gibi sallama çayı geçen gün buldun, onu buldun diye sevindin. Yersiz. Hala bokum gibi çaya seviniyorsun. Güzel çay candır.
• Bir yıl sonraki kendime notlar yazdığım için söyle diyebilirim, muhtemelen Almancayı çözdün. Tebrikler. Şu an mültecice konuşuyorum. İngilizce dediklerime cevap vermedikleri için, İngilizce Almanca karışık bir dile geçtim. 
• Ev arkadaşım Güney Koreli kızla bu gün iki saat muhabbet ettim. Babasının mimar olduğundan tut, mikrobiyoloji kimya vs. bir şey çalıştığına, kullandığı yemek sosuna ve kentteki asian marketin yerine kadar bir çok şeyi öğrendim. Ama hala ismini aklında tutamıyorum. Bütün uzak doğuluların adı Mia yada Yuan olamaz. Bunu da artık kavradığını düşünüyorum.
• Bir de evdeki arkadaşlarımın beni lisans okuyor sanması ve buna inanmaları. Tatlışlar ya.. Ama ben sizin anneniz yaşınızdayım. Bu cümlenin espri olduğunu anlamazlar diye söylemedim tabikisi...belki arkasından just kidding diyebilirdim. Ama aklıma gelmedi. Hiç bir şey demedim. 
• Bu gün yerde kedi tüyü buldum diye duygulandım. Diyeceklerim bu kadar.

Hallo Leute ! 

Almanya'dan merhaba, Almanya'ya nasıl gidilir? Alman atıştırmalıkları nelerdir? Almanya'da ne yapıyorum vs. vs. Kanalıma Hoşgeldinizz....

Almanya'ya gelme aşamasında o kadar çok böyle kanala baktım ki anlatamam. Spesifik bir problem çözmen gerekiyor ve başkası nasıl yapmış diye deli gibi araştırıyorsun. Çünkü internet var ve herkes türlü türlü dertlerini yazıyor.  Almanya'ya geleli tam olarak 5 gün oldu. Daha 5 gün daha karantinadayım. Toplamda 10 gün. Ama şükür ki aç falan değilim. Sürekli bira içip ders çalışıyorum. Garip hissediyorum, tabiki. sevdiğin her şeyi geride bırakıp buralara gelmek, ayrıca seçtiğim tarih de inanılmaz mantıklı bir tarih.  Herkesin deli gibi tatile gittiği bu haftalarda, önümüzdeki hafta bayram mesela. Yani bir hafta sonra yada iki hafta sonra da mis gibi gelebilirmişim. Ama salaklık yapmadan duramam, yine salakça bir seçimler vs.  Buradaki günlerimi yazarsam hem ilerde okuyup gülerim hem de anı falan olur diye düşündüm. 

Yukarıdaki fotoğraf odamın balkonundan. Baya ormanlık bir alanda, dışarısı da baya tatlı, yeşillik ormanlık falan. Zaten böyle şeylerle teselli ediyorum kendimi. Aaa ne güzel ortam, kendimi geliştirme fırsatı yok o yok bu... Yoksa sürekli ağlardım sanırım. Bu gün böyle bir başlangıç olsun. Yarın başka şeyler yazarım.